Door: Jennifer Smit
Spreek uit: Siepak Takraaw. Of Sjeepajk Taakraw. Of… Ok, we geven op. De juiste uitspraak durven wij je helaas niet te geven. Wat we wel weten is dat de sport is over komen waaien uit Zuidoost-Azië. Takraw is Thais voor gevlochten bal. Sepak Takraw rolt beter over de tong wanneer het in het Nederlands vertaald wordt naar voetvolleybal of Kung Fu voetvolleybal. Een sport waarbij voetbal, volleybal en, jawel, Kung Fu wordt gemixt.
Het net hangt bij Sepak Takraw lager dan bij regulier volleybal. In het midden van het speelveld kan het beste een badmintonnet (1,52m hoog) worden gebruikt. Beide teams bestaan uit drie spelers. De serveerder staat in de serveercirkel en de andere twee spelers staan in de halve cirkel aan het net. Eén speler in de halve cirkel heeft de bal en start het spel door onderhands op te gooien naar de serveerder. Een beetje alsof een volleyballer niet door heeft waar hij moet scoren en precies de verkeerde kant op serveert. Maar met Sepak Takraw hoort dit juist. De bal wordt namelijk met de voet over het net geschopt door de serveerder. Bij het serveren wordt niet gewisseld, er is namelijk een vaste speler voor elke positie.
Het spel is gestart. Omdat het strikt verboden is de bal met je handen of armen aan te raken, komt enige lenigheid je goed van pas. En wellicht ook wat creativiteit: met je hoofd, je schouder, je knie, je voet, wellicht zelfs je bilpartij probeer je de bal over het net op de grond bij de tegenpartij te krijgen. Dan scoor je een punt. Er mogen drie aanrakingen met de bal zijn binnen beide teams. Eenzelfde speler mag de bal wel meerdere keren aanraken, mits de bal bij het derde contact wordt overgespeeld. Het net aanraken tijdens het spel is automatisch een punt en service voor je rivalen.
Bij drie winnende sets tot 15 punten is het potje Sepak Takraw afgelopen. Wij zijn enthousiast geworden. Jij ook?
